ชีวิตตัวคนเดียว ที่ไม่มีพ่อแม่ญาติมิตร...ความสิ้นหวัง..เริ่มเข้าใกล้ผมมากขึ้นทุกวัน...ทำยังไงดีครับ

ชีวิตผมไม่มีแม่ ตั้งแต่ 8-9ขวบ  ตอนนี้ผม อายุ26 พ่อของผมเสียตอนผมอายุ 20-21 หลังจากชีวิตที่ไม่มีพ่อ เมียใหม่พ่อก็ขายทุกอย่างในบ้าน รถเครื่องสองคัน รถยนตร์สองคัน โดยที่ไม่แบ่งมรดกทรัพย์สินอะไนให้ผมเลยสักบาท ส่วนผมสามพี่น้องก็ได้เงินประกันชีวิต คนละแสนต้นๆ ส่วนผมกับน้องชายเก้บไว้ที่ตัวเอง แต่น้องสาวยังเก้บไว้ไม่ได้ ตอนนั้นน้องผมยังอยู่ ม.ปลาย แม่ใหม่เลยมีสิทธิ์ดูแลเงินประกันชีวิตของน้องสาวผม ผ่านไปได้สักพักหลังจากพ่อผมตาย แม่ใหม่ก็เอาเงินประกันชีวิตส่วนของน้องไป แล้วทิ้งน้องผมไว้ที่ ภูมิลำเนา ช่วงนั้นผมขาดการติดต่อกับน้องทั้งสามคน ชีวิตระหกระแหง ไม่มีที่พึ่งพึง แล้วผมก็เข้าสู้ชีวิตวัยทำงาน ตอนนั้น21 น้องผมก็ติดคุก อายุ21 คดีอาญา  น้องสาวผมก็ยังเรียน ผ่านมาได้หลังจากที่พ่อผมตายผมก็มีแฟนคนหนึ่ง คิดสร้างบ้านกัน ผมอยากให้วันหนึ่งมีครอบครัวสมบูรณ์แบบเหมือนคนอื่นเขาสักที แต่ความรักก็สิ้นสุด เนื่องจากสภาพล่างกาย ผมเป้นโรคกระดุกหลังแข็ง ต้องพบหมอทุกเดือน จึงทำให้เกิดร่างกาย มีผมกระทบ ผมตรวจโรคนี้เจอ เมื่อ ธันวาปีที่แล้ว ชื่อโรคว่า Ankylosing Spondylitis รวมแล้วคล้ายๆพุ่มพวง แต่ตรงกันข้ามกัน แบบพุ่มพวงคือภูมิคุ้มกันตัวเองบกพร่อง แต่ของผมคือร่างกายต่อต้านภูมิคุมกัน ภูมิคุ้มกันสร้างขึ้นเพื่อทำร้ายตัวเอง หมอบอกผม อนคตทุกคนที่เป็นโรคนี้ต้องพิการ ช้า/เร็ว ขึ้นอยู่กับจิตใจของแต่ละคน แฟนผมไปด้วยทุกเดือนคอยให้กำลังใจ ผมต้องฉีดยากดภูมิ ทุก อาทิต จนหัวหน้าที่องค์กรต้องเรียกผมคุย ได้แต่คอยบอกว่าควรหางานใหม่ แต่ผมมีภาระคือผ่อนบ้าน จะให้ผมออกได้ยังไง สุดท้ายก็โดนบีบออก แต่ผมเขียนใบลาออกเองนะครับ หลังจากนั้นก้ทะเลาะกับแฟน ที่จะคิดร่วมกันสร้างชีวิต สร้างครอบครัว ได้เลิกลากัน เพราะผมเริ่มไม่มั่นคงกับชีวิตออกจากงาน มีหนึ่งประโยคที่ผมไม่มีวันลืมที่ออกมาจากปากของเธอ พิการใครเค้าจะเอา แต่อาการ ทุกอย่างใช้ชีวิตปกติ (ใครสงสัยศึกษาโรคได้นะครับ) ไม่ใช่โรคติดต่อครับ แต่ถ้าอยุ่เฉยๆ กระดูกจะทำการยึดติด สรุปคือ ผมผมต้องหาอะไรทำไม่ให้อยุ่ในท่าเดิม ซ้ำๆ  สิ้นเดินที่ผ่าน เงินก้อไม่พอผ่อนบ้าน ค่าไฟค่าน้ำยั งมีจ่าย น้อสาวก้อยังเรียน งานก็ต้องออก เพราะเหตุ ภาหะนะในการไปทำงานของผม เป็นชื่อแฟน ก็ต้องคืนเพราะไม่ได้แต่งงานกัน สรุปผมตกงาน  เข้าใจความสิ้นหวังเลยครับ แค่อยากมาระบายความเป็นจริงของโลก
สวัสดีครับ